Boisko do nogi

Shana i Kazuya skierowali się na boisko na którym uczniowie z ich klasy zaczęli już trening. Shana podeszła do nauczycielki wychowania fizycznego i podała jej kartkę ze zwolnieniem. Kiedy wszyscy ją zobaczyli przerwali trening i zaczęli szeptać między sobą. Dziewczyna usiadła na trawie pod drzewem i oparła się o pień.

Kazuya spiorunował wzrokiem każdego, kto szeptał. Prawie od razu przestali. Wszyscy zaczęli się rozgrzewać. Kazuya usiadł i zaczął rozciągać mięśnie nóg.

- Słuchajcie... - zaczęła nauczycielka wf'u. Wszyscy spojrzeli w jej stronę. Obok niej stał biało włosy chłopak. Nikt go nie znał. - To jest nowy uczeń w waszej klasie. Nazywa się Suzuno Shirou. Czy ktoś z was miałby ochotę oprowadzić go po lekcjach po Harusenie i terenie wyspy? - spytała uczniów.

Suzuno stał obok nauczycielki. Wszyscy na niego patrzyli. Nie podobało mu się to. Nie lubił być w centrum uwagi. Gdy kobieta spytała innych, kto mógłby go oprowadzić, westchnął. Sam dałbym sobie radę... - pomyślał. - No trudno. Niech jej będzie. Uporam się z tym kimś jak najszybciej i będę miał spokój.

Kiedy usłyszała o nowym chłopaku w ich klasie od razu podniosła na niego wzrok. Lubiła nawiązywać nowe przyjaźnie. Postanowiła zgłosić się do oprowadzania chłopaka, dlatego podniosła do góry rękę.
- Ja to zrobię - powiedziała i uśmiechnęła się.

Nowy uczeń? - pomyślał. - Nie będzie miał łatwo... Wiele osób nie da mu spokoju jeśli ktoś wyzwie go do walki i przegra. Ha, i to ja to będę tym, ktory go pokonna. - postanowił, a na jego twarzy pojawił się lekki, wredny uśmiech.
- Prze pani, czy na dzisiejszych zajęciach mogą odbyć sie walki? - zapytał wstając. - Chciałbym sprawdzić moc Suzuno.
Spojrzał na chłopaka. Na twarzy nowego malowała się obojętność.

- Planowałam dzisiaj piłkę nożną, ale w porządku... Jeśli Suzuno się zgodzi przyjąć twoje wyzwanie.
Wzrok wszystkich skierował się na białowłosego.

Wcale go to nie zaskoczyło. W końcu to była szkoła. Każdy nowy musi przejść coś na wzór inicjacji.
- Niech będzie - zgodził się. Zrobił kilka kroków w przód. Jakoś specjalnie się tym nie przejął. Wierzył w swoje umiejętności. Nie był słaby. Miał duże szanse na wygraną, a nawet gdyby przegrał... trudno.

Wcale nie zaskoczyło ją zachowanie Kazuyi. Jak zwykle chciał się popisać przed dziewczynami i pokazać, że jest najsilniejszy w szkole. Jednak ciekawiła ją ta walka. Usiadła bliżej, by móc więcej widzieć

Wszyscy inni zeszli z boiska i usiedli na trawie i ławkach.
- Ostrzegam cię, nowy - zaczął Kazuya. - Jestem jedną z najsilniejszych osób w Harusenie. Nie dam ci fory, więc radzę Ci byś się postarał. Jeśli dasz się łatwo pokonać to zrujnuje ci życie w tej szkole. No dobra, to jaką masz moc? - zapytał. Był ciekawy. Moc żywiołu? Ciała? A może umysłu? To była ważna informacja. Musiał wiedzieć na co się przygotować.

Trenerka usiadła obok uczniów i obserwowała przebieg akcji. Niektórzy uczniowie wynieśli bramki. Świeciło słońce, a na niebie nie było żadnej chmurki, ale wiał lekki wiatr.
- Postarajcie się! Kazuya ta walka to jest 10% twojego zaliczenia! - krzyknęła kobieta

- Nie musisz się o mnie martwić. - powiedział do Kazuyi. - Dam sobie radę. Zobaczymy, czy jesteś tylko mocny w gębie, czy nie. Ja nie jestem nowicjuszem. Moją domeną jest żywioł wody. - poinformował przeciwnika.

- Hmm... Mam taką nadzieję. Pokonanie słabeusza nie dałoby mi żadnej satysfakcji, ani frajdy. Woda, mówisz? Ja mam ogień. - odparł.
Kiepsko... - myślał. - Woda i ogień to przeciwieństwa. Będzie mógł gasić moje płomienie. Ale nie poddam się.
Kazuya stanął bokiem do Suzuno i patrzył na niego uważnie. Bbył gotowy do walki.

- Zaczynajcie.. teraz! - krzyknęła wf-istka i oboje ruszyliście do ataku. Wszyscy byli w was wpatrzeni i skupieni. Pełni napięcia, nie mieli pojęcia co się stanie, gdy zmierzą się dwa przeciwne ze sobą żywioły.

Zareagował od razu. Zaczął biec. Postanowił, że na początku nie będzie używał magii. Sprawdzi kondycję Kazuyi. Przez jakiś czas ciągle unikał jego ataków. Puki co Suzuno nie atakował.

To, co robił jego przeciwnik, wkurzało Kazuyę. Dlaczego nie atakował? Ciągle robił uniki. A co gorsze - skuteczne. Wykonał kolejny atak. Pudło. Cholera! Co jest ze mną?! Odskoczył. Spojrzał na Suzuno gniewnie.
- Dlaczego nie atakujesz?! Wykonujesz tylko tchórzliwe uniki! - krzyknął. - Próbujesz mnie wkurzyć? Proszę bardzo...
Cała prawa ręka Kazuyi zapłonęła. Na lewej ogień otaczał tylko dłoń. Muszę się opanować. Przez wściekłość nie będę myślał trzeźwo. Nie pozwolę by ten gośc wygrał! Jeśli tak się stanie... nikt już nie będzie brał mnie na poważnie. Xavi będzie miał ubaw. Znowu ruszył na Suzuno. Gdy był metr od niego, wyskoczył wysoko w górę i wziął zamach.

Aisha weszła na boisko. Wiedziała, że się spóźniła, ale mało ją to obchodziło. Zobaczyła walczących chłopców. Usiadła na ławce, aby patrzeć jak im idzie. W duszy kibicowała obydwojgu i jednocześnie nie chciała, żeby zrobili sobie krzywdę.

Suzuno: Chciałeś odskoczyć, ale płonąca ręka Kazuyi była szybsza i uderzyła Cię w twarz. Straciłeś równowagę, ale szybko ją odzyskałeś i odskoczyłeś.

Niech to... - pomyślał. - Dotknął mnie? Jest dobry... Dobra, czas zacząć walkę. Nagle z ziemi obok Suzuno wypłynęła woda. Zaczęła płynąć w górę po jego ciele. Dopłynęła do prawej dłoni i nagle zmieniła się w coś, co przypominało wielki sopel lodu. Zakręcił nim w ręku i zaczął biec na Kazuyę.

- Wreszcie atakujesz - powiedział z zadowoleniem. Wykonał szybki unik. Wziął zamach nogą, która płonęła. Jednak Suzuno zablokował atak soplem. Kazuya odskoczył. - Niezły jesteś... - skomentował. - Ale na mnie to za mało.
Znowu ruszył. Biegł z ogromną szybkością. Prawie całe jego ciało pokrywały języki ognia.

Po chwili rozbrzmiał dzwonek.
- Koniec walki! - wykrzyknęła nauczycielka i wstała. Chłopcy się zatrzymali i przestali walczyć. Kobieta podeszła do nich.
- Bardzo dobrze... Świetnie sobie poradziliście. Idźcie już na przerwę - powiedziała

Nie bardzo chciał przerywać walkę, no ale trudno. Sopel lodu roztopił się w mgnieniu oka, a woda z niego wsiąkła w ziemię. Odwrócił się i skierował do szkoły.
Powinienem iść na lekcję... Ale to nudne. Przejdę się po wyspie. Ale nauczyciele nie pozwolą mi ot tak sobie pójść. Muszę się przedostać tak, by nikt mnie nie widział.

Podeszła do Suzuno. Na jej tawrzy zagościł uśmiech.
-Cześć, nazywam się Aisha.
Lubiła nawiązywać przyjaźnie. Czuła od chłopaka chłód, ale pozytywny chłód.

Podeszła do Kazuyi i uśmiechnęła się.
- Byłeś świetny - skomplementowała i lekko szturchnęła go w ramię po "przyjacielsku". Spojrzała na blondwłosą dziewczynę. Widziała ją parę razy w szkole. Pewnie pierwszoklasistka - pomyślała.

Nie lubił, gdy przerywano mu walkę, ale nie mógł sprzeciwiać się nauczycielce. Zgasił płomienie. Remis z tym typem? Czuję, że będzie dogrywka... uśmiechnął sie do siebie. Zobaczył, że dziewczyna z pierwszego roku podchodzi do Suzuno. Znał ją, ale tylko z widzenia. No proszę... Już zdobywa fanki.
Uśmiechnął się na słowa Shany, która stała teraz obok niego.
- Dzięki, ale ja nie jestem zadowolony z tej walki. Remis jak dla mnie jest tym samym, co przegrana.