~~Jezioro~~

- No coś ty, nic nie szkodzi. - zapewnił Anter z uśmiechem. Odwrócił wzrok. Po chwili przysunął się bliżej Datte, po czym położył głowę na jego ranieniu. Patrzył w zchodzące słońce.
- Nie wiem jak ty, ale ja jestem głodny - powiedział sięgając po kanapki. Tak na prawdę to średnio chciał jeść. Szczerze mówiąc to poprostu czuł się trochę nieswojo. Pierwszy raz był sam na sam z facetem, którego darzył uczuciem.

-Ja nie jestem głodny. Powiedział do Antera i położył swoją głowę na głowę Antera. Irashi był lekko uśmiechnięty, ale czuł się podobnie do Antera. Znając siebie znowu coś głupiego zrobię mówił w myślach sam bo siebie

Zjadł kanapkę w parę minut. Słońce zaszło już całkowicie i zrobiło się ciemno. KOmary latały wszędzie wokół. Najgorsze było to, że nie mogli użyć teraz spreju na owady. Gdyby to zrobili wybuchłby ogień dookoła. Wizja poparzeń nie podobała się Anterowi. Już wolał zostać pogryziony przez te natrętne komary. 
- O ile pamiętam to wziąłeś piwo, nie? - spytał. - Może wypijemy?

-Jesteś genialny Anter. Pochwalił go i przytulił. Zaczął macać piach w poszukiwaniu plecaka. Po paru minutach macania ziemi znalazł plecak i wyciągnął 4 piwa.
-Na razie 4 wystarczą? Podał piwo Anterowi nadal go tulał i opierał głowę o jego ramię.

- Jasne, przecież nie będziemy się  upijać - odparł. 
Wziął piwo do ręki i otworzył puszkę z charakterystycznym syknięciem. Wziął dwa łyki i westchnął. 
- No, to co robimy? - spytał. - Chyba nie będziemy tu tak siedzieć i nic nie robić, co? 

Ja proponuję zabawę w butelkę- zaproponował, ale pomyślał co powiedział i dodał
A nie przecież w butelkę to się w dużo osób gra.  Uderzył Antera a dokładniej komara na Anterze. 
Oj przepraszam Anter. Cmokną go w polik na znak przeprosin. 
A może jednak butelka? 

Trochę go wkurzyło, gdy Datte uderzył w komara na nim, ale cmoknięcie od razu go uspokoiło. 
- Butelka? Tylko we dwóch? - zamyślił się. - Mało się będzie działo... - przerwał i zastanowił się chwile. Choć w sumie... czemu nie? - Dobra, gramy. Pytania i zadanie, nie? 

Tak ja pierwszy i mam pytanie co o mnie myślisz. Zadając to pytanie był uśmiechnięty gdy zauważył, że buziak mu się spodobał powtórzył to.  
Odpowiadaj scerze

Zamyślił się. Przez chwilę nie odpowiadał.
- Szczerze? Myślę, że jesteś miły, zabawny i lubisz się przytulać - odpowiedział i po chwili uśmiechnął się słysząc co mówił. - Dobra, też mam pytanie. Co byś zrobił, gdybym powiedział ci teraz byś mnie pocałował? - spytał prosto z mostu.

Zrobiłbym to, Podszedł do Antera i pocałował go w usta. Po chwili przestał go całować i zapytał
Jak było. Był lekko zarumieniony, ale cieszył się, że go pocałował

- A jak mogło być? Pocałunek jak pocałunek - odparł i lekko się zarumienił. Wziął kolejny łyk piwa. Ucieszyło go, że Datte go pocałował. Jednak wiedział, że się rumieni. Wziął kolejny łyk. Może będzie mógł zwalić swoje rumieńce na efekt picia. Ale musiał pilnować, by się nie upić. O nie... film urwałby mu się od razu. I nie panowałby nad sobą. Kto wie, jakie głupstwa by robił...

Akurat ja dobrze całuje. Pocałował go znowu. Uśmiechnął się i zarumienił się bardziej. Po tym co zrobił był cały czerwony więc napił się piwa.

- Hehe, spodobało się, co? - powiedział lekkko wrednie. Oho, procenty - mimo, że niewiele - brały już górę. A co mi tam! Jestem tu poto by się dobrze bawić... W kilku łykach wypił całą puszkę. Zgniótł ją i odłożył na bok.

No trochę. Złapał się zakłopotany za głowę.  Chciał powiedzieć że to przez procenty ale nie mógł. Ciekawe czy mu też się spodobało? myślał 
Nagle dodał lekko zirytowany. A ci się nie podobało przecież świetnie całuje. Przygotowywał się do kolejnego całusa.

- Może podobało, a może nie... - droczył się. Zaśmiał się krótko. Przeciągnął się. - No dobra, gramy dalej? Masz pytanie, lub zadanie dla mnie? - spytał patrząc w stronę wody.

Gramy i mam pytanie. Uśmiechnął się wrednie. 
Mów szczerze czy podobał ci się pocałunek. Patrzy w oczy Anterowi  czekając na odpowiedź. Objął Antera ogonem i ścisnął Antera i Iashiego do siebie.

- Skubany, nie darujesz, co? - spytał. Westchnął. Gdy Irashi objął go ogonem Anter spojrzał na niego. - Tak, podobał się - odpowiedział w końcu na pytanie. Przeciągnął się i ziewnął. - Ja chyba będę kładł się już spać. - powiedział próbując wyrwać się z objęcia Datte. Gdy w końcu mu się to udało, wstał.

Dobrrnaoc ja jeszcze posiedzę nie lubię wcześnie kłaść się spać.  Uśmiechnął się do Antera i usiadł bliżej ogniska.

Spojrzał na Datte. Anter był lekko zawiedziony, że Irashi chce jeszcze siedzieć przy ognisku... no trudno. Patrzył na niego kilka sekund, po czym odwrócił się. Zdjął koszulkę i włożył ją do plecaka. Szybko wlazł do namiotu i wślizgnął się do śpiwora. Ten wypad pod namiot wyszedł jakiś chujowy... - myślał. Przez parę minut nie spał, myśląc o rórznych sprawach, jednak w końcu znurzenie wzięło nad nim górę i zasnął.

Po jakimś czasie wszedł do namiotu rozebrał się i położył obok Antera. Nie mógł zasnąć przez ponad godzinę nudziło mu się i postanowił pogadać z Anterem. 
Chyba się nie obrazi jak go obudzę mam nadzieję mówił do siebie. Leżał prawie, ze na Anterze i zaczął go szturchać ramieniem i mówić:
Anter śpisz? Mówił z uśmiechem

Mruknął coś pod nosem. Obudził się, ale nie otwierał oczu. To, że Datte go obudził specjalnie mu nie przeszkadzało... Żadnego snu mu nie przerwał, ani nic, ponieważ Anter nigdy nie śnił. Był lekko zmęczony, ale trudno. 
W końcu otworzył oczy i spojrzał na Irashi'ego. 
- Już nie... - powiedział. - A co chcesz? 

Coś porobić mieliśmy się zabawić a nie spać. Mówił to z uśmiechem na twarzy. Wziął swoją poduszę i uderzył lekko Antera. 
I co obudziłeś się wreszcie?? zapytał z wrednym uśmiechem

GDy Datte uderzył go poduszką to całkowicie wybudził Antera. Przez kilka sekund nic nie zrobił. W końcu podniósł się do siadu. Wziął do ręki poduszkę, którą oberwał. to oznacza wojnę... po chwili zaczął uderzać nią lekko Datte.

Od razy zabawniej. Bił lekko Antera. A masz. Bił troche szybciej Antera. Upozorował upadek i przytulił się do Antera. Zapomniał o tym, że miał być to tylko upadek i lekki przytulenie i nie chciał się od niego odczepić.

ZAsłaniał się, gdy dostawał poduszkami. Może nawet cicho się śmiał. Po tym jak Datte na niego upadł nic nie mówił. Po chwili tak ich przekręcił, że teraz Datte leżał na ziemi, a Anter był nad nim. Usiadł mu na brzuchu. Spojrzał na Irashi'ego by zobaczyć jego reakcję. Chyba był trochę zaskoczony. Kurwa, nie będę spędzał wyjazdu pod namiot jak jakiś dzieciak. Dobra, było fajnie i zabawnie, ale na tym zabawy się kończą... - myślał. Zbliżył się do Datte i zaczął całować go w szyję.